A proba final

 Chegou o momento. Xa non hai outra opción e as cousas pasan por dous campos separados por escasos kilómetros, na mesma comunidade. O Compos, que visita ao Rayo Cantabria, terá que pelexar por gañar o seu partido e estar pendente do que ocorra a só vinte minutos, no Fernando Astobiza, onde se enfrontarán Cayón, xa sen nada polo que pelexar máis que dar unha boa despedida á súa xente, e un Langreo que tampouco depende de si mesmo para entrar na promoción, mais si no último posto dispoñible da Copa do Rei. 

 O privilexiado. 

 Falamos de Compos e Langreo pero o terceiro nesta loita é o filial do Racing de Santander. O equipo que pecha agora mesmo os postos altos e que é o único que depende de si mesmo para xogar esa fase de ascenso á Primeira Federación, abrindo neste caso a posibilidade ao Langreo de xogar a Copa sen meterse entre os cinco primeiros. 

 Quintos clasificados con só un punto máis ca Compos e Langreo, contan coa vantaxe de depender só deles mesmos. Obrigados a gañar ou a empatar e que non gañe o cadro asturiano, corenta e oito puntos son suficientes para chegar a esta derradeira xornada ocupando esa quinta posición tan importante e desexada por outros dous rivais. Isto, grazas a doce vitorias e outros tantos empates, sumados a nove derrotas. Tamén se trata do terceiro equipo con máis gol, con corenta e sete anotados, así como unha defensa que encaixou un total de corenta tantos. 

 Na casa, trátase dun equipo que non deixou marchar aos rivais cos tres puntos en máis de tres ocasións, sendo Guijuelo, Langreo e Arandina os únicos capaces de conquistar o Nando Yosu. En seis ocasións conseguiron sumar de tres os locais, deixando a súa porta a cero en só dúas ocasións. E empatarían nas sete restantes, repetindo o resultado inicial en tres ocasións. 

 Non podemos repetir o pasado. 

 No pasado, só en dúas ocasións visitou o Compos a un Rayo Cantabria que sacou puntos das dúas ocasións nas que os branquiazuis pisaron a súa casa. Un empate, sen goles, hai corenta e cinco anos e unha derrota, o curso pasado, son uns pobres números dunha Esedé á que non se lle dou demasiado ben a capital cántabra, onde só foi quen de gañar unha vez en El Sardinero, en 1991, contra o primeiro equipo racinguista. 

 O pasado curso, a visita ao Nando Yosu acabou cunha caída branquiazul na que sería, como este ano, a última cita do filial cántabro na súa casa. Jaime Santos sería quen de abrir a lata no primeiro tempo. Pasado o tempo de lecer, Dalisson e Yeray asinarían a remontada local. 

 Máis sorte tiveron os nosos na primeira volta, en San Lázaro. Resultado inicial ao final dos primeiros corenta e cinco minutos e chuvia de goles no segundo tempo con dobrete de Manu Barreiro e un gol de Parapar, que superaban o tanto de Santamaría deixando o 3-1 definitivo no luminoso na despedida da primeira volta. 

 Hai vida. 

 A pasada fin de semana, Compos e Rayo Cantabria puideron manterse con vida e moitas opcións de cara á fase de ascenso, sumando os dous os tres puntos e aproveitando o esvarón dun Langreo que pode permitirse seguir na pelexa grazas a un gol no engadido do seu partido fronte ao Zamora. 

 En San Lázaro, a Esedé recibía a un Avilés en horas baixas, aínda co obxectivo de evitar a promoción de permanencia. Un partido que comezou cun dominio claro dos locais chegando aos vinte minutos con dous goles de vantaxe, obra de Pep Caballé e David Grande. Os asturianos tentarían meterse no partido antes da media hora pero chegaría un terceiro tanto, de Samu, que sentenciaría un partido cómodo. 

 En Oviedo, contra un Covadonga xa descendido, non tardou en adiantarse o Rayo Cantabria cun gol de Dani González. Por diante no marcador, para os cántabros xa só foi cuestión de tempo certificar un triunfo importante. Un gol no segundo tempo, de Nico Celorio, pecharía o xogo con moito tempo por diante e auparía ao filial santanderino ao posto de privilexio. 

 Só unha dúbida. 

 Para esta cita, ao igual que a semana pasada, Antón Permuy só conta coa dúbida de Roger Escoruela, que podería ser a única baixa confirmada engadida ás xa coñecidas de Samu Araújo e Euse Monzó. Un Antón Permuy que asinou a súa renovación por unha tempada máis á fronte do primeiro equipo. 

 Cayonazo. 

 Mañá de domingo de radio. Ou de redes sociais. Non hai televisión para esta cita importante no Nando Yosu e só corenta valentes terán entrada para viaxar de Santiago a seguir aos nosos. Tamén parece que non haberá radio coa que seguir o partido por completo polo que as redes sociais cobrarán maior importancia nunha mañá na que medio corazón dos afeccionados branquiazuis estará a só vinte minutos do campo onde tanto se xogan os nosos. E é que no Fernando Astobiza xogará un Langreo que debe non gañar para que o Compos teña as súas opcións, facendo o seu traballo. 

11%

 A tempada está a tocar ao seu fin e o Compos pode despedirse este domingo do Vero Boquete de San Lázaro polo que resta de tempada ou, polo menos, da parte regular da mesma. Un último partido de liga na casa contra un Avilés que, malia estar alonxado dos postos de perigo, aínda terá que seguir remando para non caer á promoción de permanencia, sendo suficientes dous puntos ou que perda este domingo a Gimnástica. 

 Curso complicado. 

 O Avilés non está a pasar pola súa mellor tempada no ámbito deportivo. Un equipo chamado a pelexar, como o ano pasado, polos postos de promoción de ascenso e que puido ter na súa man esa opción ata hai unhas semanas, nas que volveron entrar nunha mala dinámica, ao igual que nun arrinque de curso no que só foron quen de gañar un partido en dous meses. Agora, chegan de rachar unha xeira de catro encontros sen vitorias. 

 Xusto no metade da táboa, ocupando a novena posición, atopamos a un Real Avilés Industrial con, aínda opcións matemáticas de entrar en fase de acenso, aínda que non reais xa que son cinco puntos con seis en xogo, e tamén de caer á fase de permanencia, sobre a que están a catro puntos. Isto é debido a nove vitorias, nove derrotas e, sobre todo, catorce empates sendo o equipo do grupo que máis veces se repartiu os puntos cos rivais. Hai que engadir que anotaron un total de trinta e nove goles e encaixaron trinta e tres, sendo o terceiro equipo de fóra dos postos máis altos que menos encaixou, só superados por Racing Villalbés e Marino de Luanco. 

 Un equipo forte na casa pero algo frouxo a domicilio. E é que fóra da casa só foron quen de sumar tres triunfos, contra Valladolid, Covadonga e Langreo. En máis ocasións conseguiron o empate, un total de sete, e aquí hai que destacar que só dous foron sen goles repetíndose o un a un nos cinco restantes. En canto ás derrotas, seis, só conseguiron marcar un gol nas dúas últimas servindo, nos dous casos, para puntuar encaixando despois. 

 Moita historia. 

 Galegos e asturianos xa se coñecen máis que de sobra, enfrontándose nun total de catorce tempadas e chegando a este momento cunha gran igualdade. E é que os dous asinaron dez vitorias e se repartiron sete empates no global. Unhas cifras moi diferentes ao que se puido ver en Santiago, onde gañaron os nosos oito citas fronte as dúas que fixo o propio o cadro avilesino. As tres restantes, empates. 

 En canto aos xogos, no da primeira volta sumaría de tres o Avilés malia marcar o que sería o empate Manu Barreiro. Máis sorte houbo para o cadro santiagués en San Lázaro a tempada pasada, goleando con catro goles aos asturianos. 

 Esperanzas. 

 A pasada fin de semana, tanto Compos coma Avilés sumaron de tres contra os dous equipos de Oviedo. En El Requexón, un gol de David Grande á saída dos vestiarios no segundo tempo sería suficiente para sumar de tres, contra un rival que se amosou inferior e que non foi quen de, sequera, probar a Pato. 

 No Román Suárez Puerta quedarían os tres puntos malia a visita do Covadonga. Un derbi no que non tardaría en marcar o cadro local por obra de Claudio Medina. Os ovetenses empatarían mediado o primeiro tempo e Natalio asinaría dous goles cos que dar os tres puntos aos seus. 

 Volve Juampa. 

 Para esta nova cita, Antón Permuy recupera a Juampa despois dos dous partidos de sanción. Segue sendo baixa Álvaro Casas, que podería estar para a visita a terras cántabras, e se une, por acumulación de cartóns, Roger Escoruela logo de ver o quinto da tempada o domingo pasado e uníndose ás anteriores no Cerdanyola. 

 Horario unificado. 

 Este domingo, ás doce da mañá, toda a xornada. Compos e Avilés se verán as caras en San Lázaro nun partido para o que se repartiron invitacións aos abonados toda a semana e que pode presentar unha gran imaxe. A iso hai que sumar que os nosos terán que facer o seu traballo, gañar, e estar pendentes de que perda o Langreo na visita do Zamora a Ganzábal para depender de si mesmos para entrar nesa desexada fase de ascenso. 

 Para quen non poida asistir, poderá verse na segunda canle da TVG nun carrusel e seguirse nas contas de Twitter da Curva e do clube. 

99% de fe

 Acaba a liga, estamos a só tres xornadas de baixar o telón e o Compos está a cinco puntos do obxectivo. Algo practicamente imposible tendo en conta que dous equipos máis superan aos nosos do Langreo nunha clasificación apretada. Diante, un Oviedo Vetusta que podería certificar a súa volta á Terceira Federación en caso de perder e que gañen Racing Villalbés ou Gimnástica de Torrelavega. 

 En horas baixas. 

 Mentres o primeiro equipo segue a pelexar por entrar na fase de ascenso a Primeira división, o Oviedo Vetusta pode estar pasando as súas últimas horas na Segunda Federación, antes de baixar á Terceira. Un filial que o pasado curso, cun bo grupo de xogadores, acabou ás portas da fase de ascenso e que este ano non gozou da mesma sorte ocupando, arestora, un dos postos de perigo. 

 Con só tres equipos por debaixo na clasificación, ningún deles matematicamente descendido aínda, o filial ovetense suma un total de trinta puntos, a catro do posto de promoción de permanencia e a seis dun Marino de Luanco que ten gañado o particular contra os do Requexón. Gañaron so seis partidos mentres que empataron un total de doce e perderon trece. Equipo que só asinou vinte e seis goles, sendo o terceiro que menos veces atopou o camiño á porta contraria, e que encaixou trinta e oito. 

 Febles a domicilio, na casa asinaron máis da metade dos seus puntos con catro vitorias destacando a goleada contra o Covadonga no derbi ou a asinada pola mínima contra o Coruxo. Por outra parte, empataron seis citas, acabando só unha delas sen goles, e caeron noutras cinco, sendo capaces de poñer contra as cordas ao Pontevedra. 

 Ou cara ou cruz. 

 O Compos volve a El Requexón este sábado. Un campo onde xogou catro veces contra o filial 'carbayón' e no que sumou dúas vitorias e outras tantas derrotas. Nos enfrontamentos contra o segundo equipo do Oviedo figuran tamén dúas visitas ao vello Tartiere, onde se asinou o fito máis histórico da Esedé, no que non se asinou ningún triunfo, si un empate e unha derrota. 

 Unha desas derrotas asinadas na cidade deportiva do Oviedo chegou o curso pasado, na estrea do equipo de Fabiano. Un partido no que o filial asturiano fixo valer as súas bandas para anotar dous goles, deixando á Esedé con dez no segundo pola expulsión de Martín Salvador, e no que o Compos buscou a esperanza nas botas de Darío, que debutou vendo portería. 

 Máis sorte houbo na primeira volta deste mesmo curso, nun partido onde os asturianos non perderon a cara ao xogo en ningún momento. Para isto, para superar o partido que supoñía a despedida de Borja Rey do clube facéndoo como titular e deixando unha gran actuación, chegaría cun golazo de Antón De Vicente dende fóra da área. 

 Derbis sen vitoria. 

 A pasada fin de semana, o cadro branquiazul recibía ao Pontevedra no Vero Boquete. Un partido que apuntaba ao lado granate, chegando nun gran estado de forma e diante dun local con moitas baixas. Non foi así e Hugo Matos, sacando esa forza que o caracteriza, asinou o primeiro da tarde. Empataría o Pontevedra pero, antes do tempo de lecer, Soto faría valer a 'lei do ex' para volver adiantar aos de Permuy. Non obstante, os de Yago Iglesias non tiñan dita a súa última palabra e volverían igualar o resultado no segundo tempo, despois de que David Grande perdoara o que puido ser o terceiro. 

 Tampouco sería quen de gañar o Vetusta no derbi de Oviedo, na casa do Covadonga. Sería, de feito, o cadro local quen sumaría de tres sumando unha semana máis de vida na categoría. Un gol de Ariel no primeiro tempo sería suficiente para deixar con pé e medio en Terceira aos seus veciños. 

 Recuperamos xente. 

 Parapar e Pablo Antas volves ao equipo despois de ser baixa a pasada semana. Non así Juampa, que cumpre a súa segunda semana de sanción nin Álvaro Casas, que segue de baixa. Tamén poderá estar dispoñible Pato para este encontro despois do golpe recibido a pasada semana no adestramento do sábado. 

 Por YouTube. 

 Para este sábado, cita importante en Oviedo coa que tentar esgotar a última oportunidade. Un partido á hora da sobremesa, que dará comezo ás 16 horas, e no que se espera a chegada de afeccionados branquiazuis. Por contra, para quen non poida asistir, poderá verse de balde na conta de YouTube do Real Oviedo, ademais de seguirse nas contas de Twitter da Curva Branquiazul e do clube.


O derbi definitivo

 A tempada está chegando ao seu fin e por diante temos o derradeiro derbi do curso contra un rival que ten na súa man volver á Primeira Federación da que saíu hai menos dun ano. O partido máis difícil polo rival e polas circunstancias. Tamén, o máis fermoso e importante coa previsión dun gran ambiente nas bancadas do Vero Boquete. Compos e Pontevedra. Antón Permuy e Yago Iglesias. Presente e pasado. 

 Líder. 

 O Pontevedra chega a esta xornada nun momento de forma envexable. Un rival que depende de si mesmo para ser campión de liga e ascender directo cun encontro por diante contra o Ourense no que se xogarán moito os dous equipos. Adestrados por Yago Iglesias, trátase do equipo máis en forma con case dous meses sen perder, despois de facelo contra o Zamora. Ademais, contan nas súas filas con Charly e Rufo, dous dos máximos goleadores do grupo. 

 Primeiros na clasificación, suman a día de hoxe sesenta e tres puntos, dous máis que Ourense e cinco por enriba do Zamora. Isto, grazas a dezaoito triunfos, nove empates e só tres derrotas- Uns números ao alcance de moi poucos e que se melloran cos goles, tendo anotados sesenta e catro goles, vinte máis que o segundo, e encaixando só vintecinco, sendo un dos que menos tantos recibiu. 

 O segundo mellor local, só superado por un Ourense imparable en Oira, e o segundo mellor visitante, só superado por un punto polo Zamora. Gañaron en seis das súas saídas, destacando a goleada por catro goles de diferenza en Zamora, e empataron noutras seis, quedando sen marcar en Langreo e Ourense. Por outra parte, só o Covadonga foi quen de superar aos granates, en Oviedo, hai xa medio ano. 

 Igualdade. 

 Compos e Pontevedra se viron as caras xa en doce tempadas, contando ésta, en liga. Unha serie de enfrontamentos que nos deixaron moita igualdade, con ata trece empates. Por outra parte, o Compos sumou seis vitorias fronte ás catro do cadro pontevedrés. Uns números moi igualados que se apretan incluso máis cos goles, con só un de diferenza a prol dos santiagueses. Ademais, cabe destacar que o Pontevedra nunca sumou dous triunfos contra os nosos nunha mesma campaña. 

 En Santiago, entre Santa Isabel e San Lázaro, once partidos nos que o Compos sumou catro vitorias. Outros seis acabaron co empate no luminoso. Polo seu lado, o Pontevedra só foi quen de sumar de tres na capital galega en 2009, nunha tempada moi difícil en todos os sentidos. 

 Na primeira volta, en Pasarón, tamén foi quen de gañar o Pontevedra nun partido con polémica e dúas expulsións. Un encontro cun ambiente moi caldeado e que nos deixou as baixas de Pato e Casas, así como un golpe moral importante.  

Sen goles en contra. 

 A pasada fin de semana, tanto Compos coma Pontevedra conseguiron deixar a súa portería a cero contra Coruxo e Covadonga respectivamente. No Vao, incluso, non sería quen de marcar unha Esedé que se amosou con máis ideas do que viña facendo as semanas anteriores, máis sen conseguir bater a portería verde. 

 Si viron portería os de Yago Iglesias en Pasarón para superar a un Covadonga que os sorprendera na primeira volta. Charly, que está a facer uns números excelentes, e Dalisson asinaron os dous goles para un equipo que vai con paso firme á Primeira Federación. 

 En cadro. 

 Antes falamos das baixas coas que se saiu de Pasarón. Pero agora hai que contar coas que se chegan a esta cita. Juampa, expulsado a pasada fin de semana, terá que estar dúas semanas fóra por sanción. Tamén o verá dende a bancada Pablo Antas, sancionado por acumulación de amoestacións. Pola súa parte, Álvaro Casas únese ás baixas por lesión xa coñecidas e estará entre dúas e tres semanas de baixa. 

 A parte positiva chega coas voltas de Roger Escoruela, despois de dúas baixas fóra por lesión, e David Soto, que non estivo no Vao por sanción. 

 Que sexa unha festa. 

 O derradeiro derbi da tempada e unha final, por diferentes obxectivos, para os dous equipos. É por iso que as bancadas do Vero Boquete apuntan a ter unha gran imaxe coa chegada dun gran número de afeccionados chegados dende Pontevedra. Un derbi que comezará o domingo ás 16:30 horas e no que as entradas terán un prezo de 15 euros para maiores de idade tanto en Tribuna coma en Preferencia, a 10 euros para os rapaces de entre 17 e 30 anos co Carné Xove en Preferencia e a 5 euros para menores de 16 anos sen importar bancada.

  Por contra, para quen non poida ir, poderá ver o partidazo na TVG2 e na web e seguilo nas contas de Twitter da Curva Branquiazul e do clube.

É o momento

 Despois de gañar ao Guijuelo, chega a oportunidade dos nosos para seguir tendo esa opción de pelexar polo quinto posto e, de paso, alonxarse algo máis dos postos baixos, aínda á vista. Un partido importante á par que complicado contra un Coruxo que tamén pelexa polo mesmo obxectivo ca os nosos e nun campo sempre complicado para unha Esedé que necesita volver gañar a domicilio unha volta despois. 

 Ás portas. 

 Un Coruxo que non puido ter o mellor arrinque de liga esta tempada pero que soubo reaccionar rápido e a día de hoxe é o primeiro na porta da promoción de ascenso. Un equipo que, como xa acostuman, quere pelexar por estar na parte alta da clasificación chegando a esta cita nun momento envexable, semellante ao co que chegaba o Guijuelo ao enfrontamento cos de Permuy a pasada fin de semana. 

 Arestora, o equipo vigués ocupa a sexta posición con corenta e un puntos. Un rival sempre difícil que puntuou de tres en ata doce ocasións, as mesmas nas que deixaron o campo sen sumar. Ademais, trátase do equipo con menos empates do grupo, cun total de cinco. Hai que sumarlles un total de trinta e tres goles ao seu favor mentres que encaixaron trinta e oito goles, sendo a sexta defensa que máis recibe. 

 Trátase dun local moi forte. E é que do Vao saíron poucos puntos sendo un dos mellores locais. Diante da súa xente conseguiron gañar un total de sete partidos, superando ao Ourense entre outros. Catro rivais conseguiron saír con vida, cun empate. Por outra parte, só Pontevedra, Zamora e Vetusta conseguiron conquistar o feudo vigués, os dous últimos xa neste mesmo ano. 

 Repetimos? 

 Ao igual que o Coruxo esta fin de semana, o Guijuelo sumaba catro vitorias consecutivas antes de visitar o Vero Boquete, na que era a estrea de Antón Permuy na casa co primeiro equipo. E despois da goleada encaixada en Cantabria, os branquiazuis non só deixaron atrás a súa xeira negativa senón que fixeron o propio coa positiva dos salmantinos gañando pola mínima grazas a un golazo de Samu. 

 Os verdes conseguiron igualar esa xeira esta mesma semana despois de superar ao Covadonga en Oviedo. Un gol de Mateo Míguez no treito final, xa fóra do tempo regulamentario, foi suficiente para sumar de tres nun campo complicado e acabando con dez pola expulsión de Daniel Pereiro.

 Longa historia. 

 Compos e Coruxo son xa vellos coñecidos, habendo xa sesenta anos da primeira vez que se viron as caras, na Terceira, e completando na Segunda B e Segunda Federación unha serie de encontros que vai chegar aos trinta este mesmo domingo. Enfrontamento que no global ten ao equipo santiagués como claro vencedor pero que se iguala moito sobre o verde do Vao. 

 Se en Santiago houbo superioridade branquiazul, en Vigo a cousa estivo tan igualada que cada equipo se levou cinco dos catorce enfrontamentos, con catro empates. A esta igualdade se chegou co triunfo verde a tempada pasada grazas a un gol de Yago Gandoy no primeiro tempo.

 Un por outro. 

 Para esta fin de semana volve Juampa ao equipo despois da súa sanción pero cae, pola mesma razón, David Soto. Tampouco poderá estar dispoñible para este domingo Roger Escoruela, que xa foi baixa a pasada fin de semana. No resto, e a menos que haxa novidades, non hai máis ausencias. Si que podería haber algunha a maiores no caso de que, como xa vén sendo habitual, entre algún xogador da base na lista. 

 Que o tempo acompañe. 

 Este domingo, nova viaxe e, unha vez máis, á hora do vermú. Saída ata Vigo para un derbi importante e que pode ser decisivo para os nosos. Unha cita na que todo apunta a que haberá, como é habitual neste tipo de partidos, representación da parroquia branquiazul nas bancadas do Vao. A cita, que arrinca ás 12 horas, tamén se poderá ver na segunda canle da TVG e seguir nas contas de Twitter tanto da Curva Branquiazul coma do clube.

A última bala

 Agora ou nunca. Chega a oportunidade de dar un golpe sobre a mesa para poder aspirar aos postos de promoción de ascenso e non caer ao máis baixo da táboa. O equipo de Antón Permuy, afundido despois de encaixar catro goles na súa visita ao Cayón, terá diante a un Guijuelo nun partido entre os equipos con mellor e peor dinámica nas últimas xornadas. 

 Os mellores do momento. 

 O Guijuelo chega a este final de liga nun momento inmellorable. Os salmantinos suman catro vitorias consecutivas, con trece dos últimos puntos en xogo, sendo o equipo máis en forma da actualidade. Un rival sempre forte, que fixo da súa casa un fortín do que poucos puntos puideron saír, e que está a pasar por unha tempada histórica. 

 Arestora, cuartos clasificados. Corenta e seis puntos suman os casteláns aventaxando en oito ao sexto clasificado. Isto chegou grazas a trece triunfos, chegando a maioría como locais, e sete empates, ademais de caer en oito ocasións. Un equipo que anotou trinta goles, sendo un dos equipos con menos acerto, e que encaixou vinte e cinco tantos, contando cunha das mellores defensas do grupo. 

 Fortes na casa pero con algún que outro problema máis a domicilio. Só conseguiron gañar catro encontros lonxe de Guijuelo, só sendo quen de gañar por máis dun gol de vantaxe en Valladolid. Por outra parte, tamén empataron catro encontros, con dous sen goles. E caeron en seis saídas destacando a goleada encaixada en Pontevedra e sumando ata catro derrotas por 1-0. A isto hai que engadir que das catro visitas a terras galegas só conseguiron sacar un punto grazas a un empate a cero no Vao. 

 A última a domicilio. 

 Pasamos dos resultados lonxe da casa dun equipo aos do outro. E é que o Compos sumou a súa última vitoria a domicilio na visita ao Municipal Luis Ramos grazas a un gol de Manu Barreiro no segundo tempo. A partir de aí, apenas dous puntos fóra de San Lázaro. 

 Antes, en Santiago, se enfrontaron en seis ocasións sumando só un triunfo local, no 2020. En dúas ocasións se repartiron os puntos mentres que o cadro de Guijuelo asinou tres triunfos nun campo que se lles dá moi ben. Unha xeira que cambiar xa para deixar atrás. 

 Camiños opostos. 

 O Compos chega a esta cita no peor momento da tempada e, incluso, dos últimos anos. Un equipo sen identidade, esgotado, sen ideas e ao que non lle serviu, de momento, o troco de adestrador. Un equipo afundido que encadea cinco partidos sen gañar nos que só asinou un gol e que encaixou o pasado domingo un total de catro goles nunha das peores derrotas dos últimos anos. 

 Pola súa parte, o Guijuelo non tivo tantos problemas para superar ao Covadonga. Adiantáronse no primeiro tempo, cun gol de Xabi Domínguez e encamiñaron o triunfo nos minutos finais grazas a Garban. O conxunto ovetense sería quen de recurtar diferenzas cun tanto de Turmo pero sendo insuficiente para puntuar. 

 Cae Juampa. 

 Para este partido, Antón Permuy non poderá contar con Juampa. O extremo arxentino viu un cartón amarelo a pasada fin de semana e será a ausencia destacada por acumulación de amoestacións. A maiores, terá que haber unha baixa máis, como mínimo, para pechar a convocatoria de dezaoito futbolistas. 

 Televisado. 

 O gran partido da xornada, a última oportunidade dos nosos para seguir pelexando pola parte alta da clasificación, comezará o domingo ás 16:30 horas e no que as entradas terán un prezo de 15 euros para maiores de idade tanto en Tribuna coma en Preferencia, a 10 euros para os rapaces de entre 17 e 30 anos co Carné Xove en Preferencia e a 5 euros para menores de 16 anos sen importar bancada.

 Por contra, para quen non poida ir, poderá ver o partidazo na TVG2 e na web e seguilo nas contas de Twitter da Curva Branquiazul e do clube.

Saída con estrea

 O Compos de Antón Permuy ponse en marcha para afrontar este treito final do campionato co obxectivo de entrar na promoción de ascenso preto por puntuación pero lonxe polas sensación que viña deixando o clube nos dous últimos meses. Algo que empeora fóra de San Lázaro, sendo imposible de acadar o triunfo dende novembro. Diante, un Cayón que non gaña dende hai dous meses encadeando sete xogos sen sumar de tres. 

 Case imposible. 

 O Cayón afronta a súa segunda tempada na Segunda RFEF, despois de estrearse no 2021, e todo fai pensar que o final será o mesmo que na anterior experiencia. Un equipo que marcha en postos de descenso toda a campaña e con moi poucas opcións de asinar a permanencia. 

 Penúltimos clasificados, só fixeron vinte e tres puntos no que levamos de campionato. Un equipo que gañou catro partidos sendo un dos dous equipos que menos veces o fixeron. A maiores, empataron once partidos e caeron en doce, só un máis ca os nosos. En canto a goles, anotaron vinte e catro tantos e encaixaron trinta e oito. 

 Incapaces de gañar un so partido fóra da casa, gañaron os seus catro na casa. O mesmo número de encontros foron os que pecharon con derrota, sendo o Ourense o único capaz de superalos por máis dun gol de diferenza diante da súa xente. A maiores, asinaron un total de cinco empates co sumado fronte ao Avilés como único sen goles. 

 Xa choveu. 

 O Compos volve a Sarón
despois de máis de corenta anos. Unha saída na Terceira división que nos deixou unha derrota branquiazul en terras cántabras contra un rival que asinaría tamén a permanencia na categoría. Cita, en 1979, que tivo os tres goles no primeiro tempo sendo o cadro local o primeiro en adiantarse. O Compos non tardaría en igualar o resultado cun gol de Fernández pero chegaría o segundo e definitivo para os locais un minuto despois. 

 Máis recentemente, na primeira volta, o triunfo sería para os de Míchel Alonso contra un rival que non estivo á altura. Jaime Santos nos primeiros intres e Juampa no segundo tempo asinarían os goles cos que sumar tres puntos importantes contra un rival da zona baixa, algo que non se lle está a dar especialmente ben ao conxunto branquiazul este curso. 

 Derrotados. 

 Tanto Compos coma Cayón non foron quen de puntuar a pasada fin de semana contra rivales asturianos. Os nosos caeron contra un Langreo que, malia non facer grandes méritos, mandou ata catro balóns ao traveseiro e afinou a puntería nos minutos finais, cando xa era tarde para conseguir dar a volta a unha situación que lle custou o posto ao adestrador ferrolán. 

 Máis acerto volveu ter un Covadonga que suma nove goles nas dúas últimas xornadas. Fronte aos cántabros non foi moi diferente, chegando xa ao tempo de lecer co partido practicamente resolto. De feito, os tres primeiros goles chegarían entre os minutos vinte e tres e vinte e nove. Seis minutos para encamiñar un triunfo que pecharían no segundo tempo co cuarto. 

 Novas ideas. 

 Por segunda campaña seguida, o Compos busca dar un xiro a unha mala situación co segundo troco de adestrador. E neste caso todo queda na casa. Antón Permuy ascende do Xuvenil ao primeiro equipo depois de asinar unha tempada histórica cos rapaces da base en División de Honra. Segue os pasos que hai xa oito anos tomou Alberto Mariano pasando polo mesmo camiño, aínda que no seu caso sería só ata a chegada de Fredi Álvarez e non de xeito definitivo ata o final do curso. 

 Para esta primeira estrea terá con el a todos os dispoñibles, sen baixas por lesión confirmadas no primeiro equipo, aínda que si estará fóra dos terreos de xogo Balsa durante unhas semanas, nin tampouco por sanción, recuperando a Jaime Santos. 

 Sesión vermú. 

 A sesión vermú deste domingo chega amenizada polo partido que arrinca ás 12 no Fernando Astobiza. Un encontro entre dous equipos en horas baixas, lonxe dos seus respectivos obxectivos e que pelexarán para dar unha ledicia aos seus afeccionados. Enfrontamento que, para quen non se desprace, se poderá ver en Football Club e seguirse nas contas de Twitter da Curva Branquiazul e do clube.